Τετάρτη, Νοεμβρίου 30, 2005,3:00 μ.μ.
Richard Burns θα ζεις στις καρδιές μας...
Ένας από τους μεγαλύτερους οδηγούν αγώνων «έφυγε» από κοντά μας στα 34 του χρόνια. Δεν τα κατάφερε στη μάχη του με τον καρκίνο. Ο Richard Burns ήταν ο μοναδικός άγγλος οδηγός που στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στο WRC, το 2001 με τη Subaru. Το 1999 μάλιστα είχε κερδίσει το Rally Acropolis με συνοδηγό τον Reid, με Subaru Impreza.
Όσοι νιώθουν ότι θέλουν να πουν κάτι για τον μεγάλο Richard και να εκφράσουν τη συμπαράσταση τους στην οικογένειά του, μπορούν να το κάνουν στην διεύθυνση http://www.richardburns.com/memorials/.
Καλό ταξίδι Richard....
Δευτέρα, Νοεμβρίου 28, 2005,2:48 μ.μ.
Κορυφαίες στιγμές της "μάχιμης" ελληνικής δημοσιογραφίας...
Από το άρθρο "Στα τηλεοπτικά χαρακώματα" των Κ. Ζάννη & Κ. Γιαννακίδη, περιοδικό Ε, #760, 06.11, Κυρ. Ελευθεροτυπία.Οινούσσες – «…ένα κανάλι έντυσε τον ρεπόρτερ του με μάσκα και στολή και τον έβαλε στο κοτέτσι. Στο ανταγωνιστικό κανάλι επικράτησε υστερία. Από τον απεσταλμένο ζητήθηκε να κάνει το ίδιο. Εκείνος αρνήθηκε. Του πρότειναν να κρεμάσει, έστω, μία μάσκα στο λαιμό του. Με τίποτα. Τελικώς βρέθηκε η συμβιβαστική λύση: ο ρεπόρτερ εμφανίστηκε με γάντια κρατώντας ένα ζωντανό κοτόπουλο.»
Αφγανιστάν, 2001 – «…Στον τηλεοπτικό σταθμό TEMPO, με διευθυντή τον Ν. Ευαγγελάτο, προβάλλεται ρεπορτάζ με τίτλο: «Στα στρατόπεδα των Ταλιμπάν» και την επισήμανση «παγκόσμια αποκλειστικότητα». Οι εικόνες έδειχναν μαγαζιά (μάλιστα σε ένα φαινόταν και διαφήμιση της Coca Cola) και ο ρεπόρτερ περιέγραφε τον τρόπο ζωής των στρατιωτών. Λίγους μήνες αργότερα το ρεπορτάζ αποδείχθηκε ψεύτικο, αφού οι εικόνες ήταν από το Πακιστάν.»
Βαγδάτη, 1998, MEGA (Χατζινικολάου διευθυντής) – «… Ένας συνεργάτης του τότε Cool FM έδινε ανταποκρίσεις δήθεν από τη Βαγδάτη, ενώ αποδείχθηκε ότι έκανε διακοπές σε ξενοδοχείο στην Κύπρο. Τα ρεπορτάζ προβάλλονταν κανονικά, αλλά, όταν έγινε γνωστή η απάτη, το Μεγάλο Κανάλι έσπευσε να μπαλώσει τα πράγματα.»
Αλβανία, 1997 – «…Ο Σ. Κούλογλου έβγαλε στη ΝΕΤ ένα αφιέρωμα για τα ψέματα του πολέμου, στο οποίο πολεμικοί ανταποκριτές όπως ο Τ. Τέλλογλου και ο φωτορεπόρτερ Δ. Μεσσήνης κατήγγειλαν ότι οι συνάδελφοι τους από τα ελληνικά κανάλια πλήρωναν 5$ τον κάθε Αλβανό για να ρίχνει πυροβολισμούς στο αέρα και απαραιτήτως πίσω από το πλάνο που έβγαινε σε απευθείας μετάδοση στο κανάλι του.»
«Υπάρχει περιστατικό με ρεπόρτερ που έβαλε τη γιαγιά να κλάψει γοερά σε διπλανό τάφο, για να υπάρχει καλύτερη λήψη στο πλάνο του θρήνου.»
Ιράκ, 2003 – «..Είναι η εποχή που ο ρεπόρτερ Μ. Τριανταφυλλόπουλος παίρνει το συνεργείο του και με ένα κίτρινο τζιπ υπόσχεται να οργώσει τα βουνά του Ιράκ. Πολεμικές ανταποκρίσεις, όμως, στο ALTER δεν μεταδόθηκαν πολλές.»
Λεωφορειοπειρατής, 1998 – «…λεωφορειοπειρατής κρατάει ομήρους Γιαπωνέζους τουρίστες και ζητά να μιλήσει με τον Μ. Τριανταφυλλόπουλο….Ο «πειρατής» παραδόθηκε ουσιαστικά στο δημοσιογράφο, για να αυτοκτονήσει στη συνέχεια, πηδώντας στο κενό από τα γραφεία της Ασφάλειας.»
«…Ο τότε παρουσιαστής του STAR Μ. Καψής κατήγγειλε τον τότε διευθυντή του ALTER, Ν. Ευαγγελάτο, ως υπεύθυνο για την ομηρία ενός καλεσμένου (ενός οικοδόμου που απειλούσε λίγα λεπτά νωρίτερα να αυτοκτονήσει) ώστε να μη βγει στο δελτίο του STAR. Ο Μ. Καψής ζητούσε την παρέμβαση της ΕΣΗΕΑ για να σταματήσει ο «ανελέητος ανταγωνισμός.»
Παρασκευή, Νοεμβρίου 25, 2005,4:34 μ.μ.
Οι πολυεθνικές βραβεύτηκαν για την κοινωνική τους πρσφορά...
Όπως μας ενημερώνει το marketing portal boussias, χθες απονεμήθηκαν τα Αριστεία Κοινωνικής Προσφοράς στις κορυφαίες επιχειρήσεις για το 2005. Με άλλα λόγια ο κλασσικός τρόπος για να ευλογούνε τα γένια τους είναι να αυτοεπιβραβεύονται με μεγαλειώδη τρόπο. Μεταξύ άλλων, βραβεία πήρε η Coca Cola για τη συνεχή της προσφορά (στα κέρδη της 3Ε μάλλον…) και τη συνεισφορά της στον πολιτισμό (για την εμπορευματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων πιθανόν). Το άρθρο μας ενημερώνει δε για την αυξημένη επιθυμία των μεγάλων εταιριών να αναπτύσσουν έναν έντονο κοινωνικό ρόλο. Βέβαια, δεν μας εξηγεί το λόγο για τον οποίο πρέπει να συντηρούν μια τέτοια εικόνα, που προφανώς δεν έχει να κάνει με την ευσυνειδησία τους και το ευρύτερο κοινωνικό όφελος.
,10:54 π.μ.
Οδηγός Επιβίωσης για Τηλεθεατές
Ενδιαφέρουσες συμβουλές από τον Ignacio Ramonet (διευθυντής της Le Monde Dip.), όπως δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Ε (#760, 06/11/05) της Ελευθεροτυπίας.
Αναλύστε μόνοι σας την τηλεοπτική ενημέρωση. Κάντε ερωτήσεις στον εαυτό σας, όπως: Ποιος είναι αυτός ο δημοσιογράφος; Ποια η πορεία του στο χώρο; Από ποιο κανάλι μιλάει; Γιατί έχει επιλέξει τη συγκεκριμένη είδηση;
Γιατί με αφορά αυτή η είδηση; Τι καθιστά αυτό το γεγονός σημαντικό;
Γιατί οι παρουσιαστές υπερβάλλουν ή υποτιμούν συγκεκριμένες ειδήσεις; Γιατί καλούν αυτούς τους ανθρώπους στο στούντιο; Πόσο σημαντικό είναι το σχόλιο κάποιου καλεσμένου;
Επικεντρώστε την προσοχή στη γλώσσα της υπερβολής. Ο Νόαμ Τσόμσκι είχε διατυπώσει τη βεβαιότητα ότι η γλώσσα της τηλεόρασης διαστρεβλώνει την ίδια την είδηση. Η τηλεόραση χρησιμοποιεί αδιάκοπα ιδιαίτερα φορτισμένες λέξεις, όπως «συγκλονιστικό», «τραγωδία», «εφιάλτης», «κοσμοθάλασσα». Η γλώσσα απλουστεύει, ισοπεδώνει, ηθικολογεί, καταργεί, και μ’ αυτόν τον τρόπο μια είδηση από τον πόλεμο στο Ιράκ εισάγεται με τον ίδιο τόνο και τη ίδια ένταση με την είδηση για μια απλή ληστεία.
Αποκρυπτογραφήστε το ρεπορτάζ. Τι είδους πλάνα έχει πάρει ο κάμεραμαν; Πόσες κάμερες υπάρχουν; Που βρίσκεται ο δημοσιογράφος; Και να γνωρίζετε ότι πίσω από κάθε πλάνο βρίσκονται ο κάμεραμαν, ο ηχολήπτης, ο δημοσιογράφος, το στούντιο και το μοντάζ, ο αρχισυντάκτης των ειδήσεων και, φυσικά, ο ιδιοκτήτης του καναλιού. Όλοι αυτοί παρεμβαίνουν στην παρουσίαση μιας είδησης.
Μάθετε να βλέπετε πίσω από την είδηση. Λίγο-πολύ, και ο πιο αφελής θεατής γνωρίζει ότι πίσω από ένα ρεπορτάζ συνήθως κρύβονται οικονομικά συμφέροντα ή πολιτικές σκοπιμότητες. Αν παρακολουθεί αναλύσεις των εφημερίδων ή ραδιοφωνικές εκπομπές, μπορεί να διακρίνει την πραγματικότητα πίσω από την πλαστή αλήθεια της τηλεόρασης.
Προσέξτε τη σημασία των αριθμών. Χωρίς την εικόνα κάθε αριθμός χάνει την ουσία του. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι 5 τόνοι εφόδια έφτασαν στο Πακιστάν δεν σημαίνει τίποτα αν δεν γνωρίζει κανείς τις ανάγκες τους.
Μην παρακολουθείτε ό,τι σας εκνευρίζει. Εξαρτημένη κυριολεκτικά από τις διαφημίσεις, η τηλεόραση διακόπτει τις ταινίες ή βομβαρδίζει το θεατή με έναν καταιγισμό από τρέιλερ μελλοντικών εκπομπών. Το τηλεκοντρόλ είναι ένα ισχυρό όπλο, είναι ο εφιάλτης των διαφημιστών, γιατί το ζάπινγκ είναι μια μοναδική στρατηγική απέναντι στην εικόνα που σε αναγκάζουν να παρακολουθείς.
Σταματήστε να μιλάτε για την τηλεόραση. Πέρα από τη συνεχή παρακολούθηση, η τηλεόραση οφείλει την κυριαρχία της στο γεγονός ότι όλοι μιλούν γι’ αυτήν ακόμα και όταν δεν παρακολουθούν.
Μην πέφτετε στη παγίδα της συμμετοχής. Παρά τις δημαγωγικές εξάρσεις των παρουσιαστών, το κοινό παραμένει αποκλεισμένο από την εικόνα. Στην καλύτερη περίπτωση συμμετέχει ως κομπάρσος για κάποιο παιχνίδι υπό τις οδηγίες του ανιματέρ, στη χειρότερη είναι το συμπλήρωμα κάποιου ανούσιου ρεπορτάζ. Η μόνη αληθινή συμμετοχή είναι όταν οι θεατές μπλοκάρουν το τηλεφωνικό κέντρο ενός καναλιού, διαμαρτυρόμενοι για κάποια εκπομπή.
Παίξτε με τη συσκευή. Κοιτάτε πλάγια την οθόνη; η σαγήνη του μέσου μετριάζεται όταν δεν κοιτάτε απευθείας την εικόνα. Παρατηρήστε τις λεπτομέρειες: το ντύσιμο των καλεσμένων, τις κινήσεις τους. Για να αντισταθείτε στη ύπνωση που σας επιβάλλει, κλείστε τον ήχο, παίξτε με τις ρυθμίσεις της συσκευής, την ένταση των χρωμάτων.
Και, φυσικά, κλείστε την τηλεόραση όταν δεν παρακολουθείτε κάτι συγκεκριμένο. Η τηλεόραση χρωστάει τη γοητεία της στο γεγονός ότι παραμένει ανοιχτή ατελείωτες ώρες, υπνωτίζοντας το θεατή. Μη βλέπετε τηλεόραση για ένα χρονικό διάστημα. Η τηλεθέαση είναι έξη και ο θεατής χρειάζεται αποτοξίνωση από την εικόνα.
Πέμπτη, Νοεμβρίου 24, 2005,2:09 μ.μ.
ταριΦΑσισμός....
Είναι η τρίτη φορά που γράφω θέμα για την «κίτρινη φάρα». Θα με πείτε προκατειλημμένο και δεν θα έχετε άδικο. Ναι, το δηλώνω ευθαρσώς ότι είμαι. Το χειρότερο όμως είναι ότι επιβεβαιώνομαι 99 στις 100 περιπτώσεις γι αυτούς τους ανθρώπους και τη συμπεριφορά τους. Γι αυτό αποφεύγω μετά βδελυγμίας να χρησιμοποιώ ταξί. Όμως, εξαιτίας της δουλειάς αναγκάζομαι να χρησιμοποιώ κάποιες φορές. Όσες φορές μπήκα σε ταξί που είχε άλλο (ή άλλους) πελάτη μέσα - «διπλοταρίφα» λέγεται αυτό, πάντα ο ταρίφας προσπαθούσε να με χρεώσει παραπάνω. Έτσι λοιπόν σας συστήνω μόλις μπείτε σε ταξί που έχει άλλους μέσα να κοιτάτε αμέσως το ταξίμετρο και να αναφέρεται στον ταρίφα το ποσό που γράφει, ώστε να συνειδητοποιεί ότι υπολογίζεται πόσα θα πληρώσετε. Το θέμα είναι να μην πείτε δεν βαριέσαι για 20 – 50 λεπτά τώρα…έτσι όμως διαιωνίζεται ο «ταριφασισμός». Δεν πρέπει να περάσει!
Ετικέτες Αθήνα
Τρίτη, Νοεμβρίου 22, 2005,2:08 μ.μ.
Ελληνική εναλλακτική μουσική σκηνή: ο φτωχός συγγενής γίνεται φτωχότερος.
Για το μουσικό κατεστημένο στην Ελλάδα έχουν γραφτεί πολλά, και όλοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αν δεν ανήκεις στο κυρίως ρεύμα (mainstream το λεν αλλιώς) της «μπουζουκοκουλτούρας» και λοιπών σχετικών ρευμάτων, δεν θα δεις ούτε προκοπή ούτε στήριξη. Άρα λοιπόν για να επιβιώσεις ως μουσικός ή ως γκρουπ για ένα εύλογο χρονικό διάστημα είναι πάρα πολύ δύσκολο. Έτσι πολύ αξιόλογα σχήματα (που θα μπορούσαν κάλλιστα να στηριχθούν στο εξωτερικό) το διαλύουν το μαγαζί, χωρίς να προλάβουν πολλές φορές να παρουσιάσουν ολοκληρωμένη δουλειά. Πολλά τα παραδείγματα στην εναλλακτική μουσική σκηνή, με τελευταία απώλεια όπως φαίνεται το αξιόλογο γκρουπ Relevant Box. Οι διάφορες υποχρεώσεις φαίνεται πως δεν επιτρέπουν στα παιδιά να συναντιούνται πια για να δημιουργούν τη μουσικής τους. Κρίμα, γιατί περιμέναμε να δούμε μια ολοκληρωμένη δουλειά τους. Ελπίζω να τους δούμε πάλι από νέα project και να μην εξαφανιστούν. Ωχ, με συγχωρείτε τώρα αλλά παίζει Παπαρίζου στο ραδιόφωνο……….. yeah!
Ετικέτες Μουσική - Music
Δευτέρα, Νοεμβρίου 21, 2005,11:45 π.μ.
The soundtrack of this week...is cosmographic
Monday: Migala - Noche desde un trenTuesday: 1 Giant Leap - Ta Moko Wednesday: Mode Plagal - Funky VerginaThursday: Calexico - El PicadorFriday: Palyrria - SadamSaturday: Athena - For RealSunday: The Earthbound - I'd do it againΕτικέτες Μουσική - Music
Παρασκευή, Νοεμβρίου 18, 2005,10:00 π.μ.
Όλη η Αθήνα ήταν μπλε...
17 Νοεμβρίου, 14:00. Βγαίνω από το γραφείο να πάω στην τράπεζα. Δεν βρέχει. Η Σόλωνος σχεδόν άδεια. Λιγοστοί βιαστικοί περαστικοί. Το ίδιο και στην Ακαδημίας. Ησυχία παντού. Ασυνήθιστη κατάσταση για μια εργάσιμη μέρα. Πράγματι, ασυνήθιστη για 17 Νοέμβρη. Τα γύρω στενά γεμάτα μπλε ένστολους. Είναι παντού. Πιο πολλοί και από τους διερχόμενους πολίτες. 7.500 αστυνομικοί εξάλλου έχουν ξαμοληθεί σε όλη την πόλη εις το όνομα της διαφύλαξης της τάξης και της ασφάλειας των πολιτών…τρομάρα τους. Το τοπίο μοιάζει σαν να έχει βγει από την εποχή της Χούντας (παρόλο που δεν την έζησα). Ατυχία. Οι τράπεζες έχουν ήδη κλείσει. Τρόμου γαρ…
18:00. Φεύγω. Έξω βρέχει για τα καλά. Η Σόλωνος εντελώς άδεια. Η Ακαδημίας, άδεια κι αυτή, είναι κλειστή με κορδέλα στη συμβολή της με την Κανάρη. Ένα αυτοκίνητο ανεβαίνει «γκαζομένο». Αντιλαμβάνεται αργά την ύπαρξη της κορδέλας. Φρενάρει. Γλιστρά. Περνάει από κάτω. Ο υπεύθυνος αστυνομικός, αγανακτισμένος για τον απρόσεκτο οδηγό, του κάνει νόημα να κάνει πίσω και μονολογεί. Δίπλα η υπόλοιπη παρέα των μπλε ένστολων, κάτω από το υπόστεγο, γελούν και σχολιάζουν το θέαμα, τρώγοντας σάντουιτς και πίνοντας καφέ. Άντε και του χρόνου να βγει και ο στρατός στους δρόμους…
Ετικέτες Αθήνα
Τρίτη, Νοεμβρίου 15, 2005,10:45 π.μ.
The soundtrack of the week...is Hellenic
Monday: Sigmatropic - Haiku TenTuesday: Raining Pleasure - The DayWednesday: Abbie Gale - MomThursday: My Wet Calvin - RustleFriday: Matisse - A Reason in ReasonSaturday: Relevant Box - Air Condition RainSunday: Closer - Todayphoto: Relevant BoxΕτικέτες Μουσική - Music
Δευτέρα, Νοεμβρίου 14, 2005,12:09 μ.μ.
Μάθε παιδί μου γράμματα, ας ειν’ και ξένα...
370.000 και πάνω οι εγγεγραμμένοι φοιτητές στα Ελληνικά πανεπιστήμια σήμερα.
30.000 φοιτητές ήταν το 1960 στα ΑΕΙ, 92.000 το 1980 και 120.000 το 1990.
50.000 σπουδαστές σε 25 κολέγια στην Ελλάδα.
45.000 εκκολαπτόμενοι δικηγόροι και νομικών επιστημών, καθώς και άλλοι τόσοι από Φιλολογίες, Φιλοσοφία, Παιδαγωγικά, Ψυχολογία, Κοινωνιολογία και Ιστορία.
8.000 και πάνω οι άνεργοι δικηγόροι,
1 δικηγόρος προς 315 δυνητικούς πελάτες στην Ελλάδα, ενώ 1 προς 2000 αντιστοίχως στην υπόλοιπη Ευρώπη.
63.000 οι Έλληνες φοιτητές σήμερα ανά τον κόσμο (χωρίς αυτούς που σπουδάζουν στη Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία και στις Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης).
8.500 φοιτητές ο αριθμός τους το 1960 και 32.000 το 1990.
1.2 δισ. ευρώ οι δαπάνες των 63.000 φοιτητών στο εξωτερικό.
47,9% εξ αυτών βρίσκονται στη Βρετανία; ήτοι 30.177 ελληνόπαιδα (2004),
17% στην Ιταλία; ήτοι 10.710,
16,6% στη Γερμανία; ήτοι 10.458,
5,2% στη Γαλλία; ήτοι 3.276,
5% στις ΗΠΑ; ήτοι 3.150,
2,6% στην Τουρκία; ήτοι 1638,
...και οι υπόλοιποι σπουδάζουν από Βέλγιο μέχρι Σκανδιναβία και Αυστραλία.
1η θέση της Ελλάδας σε εξαγωγή φοιτητών στη Βρετανία το 2001 – 2002, με 11% (δηλαδή, 25.674 φοιτητές) επί του συνόλου των αλλοδαπών φοιτητών, με 2η την Κίνα με 7,6%.
2η θέση της Ελλάδας το 2004 σε εξαγωγή φοιτητών στη Βρετανία με 8.8% επί του συνόλου, μετά τους Κινέζους που αύξησαν το ποσοστό τους σε 12%.
1η θέση της Ελλάδας το 2004 σε εξαγωγή φοιτητών στην Ιταλία, με 22,1% επί του συνόλου των αλλοδαπών φοιτητών (2οι οι Γερμανοί με 3,3%).
1η θέση της Ελλάδας το 2004 σε εξαγωγή φοιτητών στην Τουρκία, με 7,7% επί του συνόλου των αλλοδαπών φοιτητών (2οι οι Ρώσοι με 4,6%).
2η θέση στη Γερμανία και στη Σλοβακία.
14 οι χώρες από τις οποίες έρχονται φοιτητές να σπουδάσουν στη Ελλάδα, με ποσοστά της τάξεως του 0,1%, σε σύνολο 50 χωρών μελών του ΟΟΣΑ,
1,2% Ιορδανών, το μεγαλύτερο ποσοστό ξένων φοιτητών που έρχονται στη χώρα μας για σπουδές και έπονται οι Αιγύπτιοι με 0,6%.
Μετρημένα στα μισά δάχτυλα του ενός χεριού τα προγράμματα στην αγγλική γλώσσα που προσφέρουν τα ελληνικά πανεπιστήμια.
45 πανεπιστήμια στην Τουρκία προσφέρουν προγράμματα στην αγγλική.
70% αυξήθηκε σε ένα χρόνο η εισροή ξένων φοιτητών σε πανεπιστήμια της Σκανδιναβίας, προσφέροντας προγράμματα στα αγγλικά.
Πηγές: Κυριακάτικη, Καθημερινή, ΟΟΣΑ 1, 2.
,10:59 π.μ.
Η κίτρινη λαίλαπα…
Βγαίνοντας από το σταθμό της Κηφισιάς για ακόμη μια φορά αντικρίζω αυτούς τους χαμερπής συμμορίτες που στοιβάζουν τα εμπορεύματά τους, …συγγνώμη τους πελάτες ήθελα να πω, στα κίτρινα «καμιόνια» τους, λες και μόλις έφτασε το νέο εμπόρευμα στην λαχαναγορά. Ακούς να αναγγέλλουν τους προορισμούς τους…Πολιτεία, Διόνυσος, Αγ. Στέφανος εδώ,... «όχι, Ν. Ερυθραία ο κύριος πίσω». Αν δεν τα βρουν στη μοιρασιά του νεοαφιχθέντος εμπορεύματος ανταλλάζουν μεταξύ τους μερικά κοσμητικά επίθετα. Και βέβαια δεν πάνε μακρύτερα από τις γύρω περιοχές; ώστε να κάνουν σύντομες παραδόσεις και να είναι εκεί για νέο δρομολόγιο. Αν θελήσεις «παράδοση» πιο κάτω από το Μαρούσι, απλά ατύχησες; Πρέπει να περπατήσεις μέχρι την Κηφισίας, επάνω. Όλοι οι πελάτες – εμπορεύματα είναι συνεργάσιμοι και ακολουθούν, συνήθως ήσυχα, τις οδηγίες των τσιφλικάδων. Και μην διανοηθείς να τους πεις να ξεκινήσουν πριν γεμίσουν την «καρότσα» με εμπορεύματα (....πελάτες εννοώ πάλι). Βέβαια ως συνάδελφος τους, αν δεν ανήκεις στο σινάφι τους, μην τολμήσεις να σταματήσεις στην πιάτσα τους να πάρεις πελάτη; Απλά, «την έβαψες»... Αυτές οι συνθήκες συναλλαγών συνεχίζονται κανονικότατα εδώ και χρόνια στο τσιφλίκι του σταθμού της Κηφισιάς, υπό την σιωπηλή συμφωνία πελατών, δήμου και φυσικά αστυνομίας. Αν τύχει δε να περάσει από κει κάνα περιπολικό για έλεγχο, πως τυχαίνει να μην πέφτει ούτε κίτρινη καρφίτσα....
Ετικέτες Αθήνα
Τρίτη, Νοεμβρίου 08, 2005,11:26 π.μ.
The soundtrack of the week...is Spanish
Lunes:
Nadadora - Invierno ContigoMartes:
Love of Lesbian - Carta a Todos Tus CatastrofesMiércoles:
Lori Meyers - Viaje de EstudiosJueves:
La Habitacion Roja - Agujeros NegrosViernes:
Trem Fantasma - ControlzSábado:
Migala - El Tigre Que Hay en tiDomingo:
Manta Ray - The Ground is WetΕτικέτες Μουσική - Music
,10:49 π.μ.
Το «3μερο» της 28ης στη Θεσσαλονίκη... (πότε πέρασε κι αυτό...)
28η Οκτωβρίου. Έχουμε πάρει την (λάθος) απόφαση να πάρουμε τους δρόμους για Θεσσαλονίκη το πρωί της Παρασκευής; μαζί όμως με άλλους δεκάδες χιλιάδες Αθηναίους. Αποτέλεσμα, 6 ώρες στο πήγαινε. Την ίδια (λάθος) απόφαση παίρνουμε και για την επιστροφή, την Κυριακή νωρίς το μεσημέρι. Αποτέλεσμα, 2 ώρες στα Τέμπη, 1 ώρα στη Στυλίδα και σταθερή κίνηση μέχρι την Αθήνα; σύνολο 8 ώρες μέσα στο αυτοκίνητο. Συνεπώς, περάσαμε 14 ώρες στο αυτοκίνητο και 1,5 μέρα στη Θεσσαλονίκη. Παρά το ότι δεν ήταν 3μερο αυτό, το ευχαριστηθήκαμε. Η πόλη βέβαια έμοιαζε άδεια χωρίς τους φοιτητές της, που είχαν αποδράσει και αυτοί μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους της πόλης.
Ανεβαίνοντας τον περιφερειακό η απογευματινή θέα του ηλιοφώτιστου Θερμαϊκού, με τις φρεγάτες αραγμένες εδώ κι εκεί (λόγω της ημέρας), μας έδωσε την πρώτη θετικότατη εντύπωση. Άλλη εντύπωση, όχι όμως αυτή τη φορά θετική, μας έκανε η εκπομπή «Η ώρα του λαού» στο κανάλι Ωρίων (συμφερόντων Χριστίδη ή μήπως κάνουμε λάθος??). Την παρουσιάζει κάποιος Κωνσταντινίδης - ένα υπερεθνικιστικό κακέκτυπο του Λιακό (του μέγα Λιακόπουλου ντε...). Από τα χείλη του μάθαμε για την υπερμεγαλειότητα της στρατιωτικής παρέλασης, το ότι μάζεψε πρώτη φορά 500.000 κόσμου (που τους είδε τόσους?, το Woodstock έγινε), την ανείπωτη συγκίνηση που νιώθαμε όλοι οι Έλληνες (εμείς δεν θα το έλεγα...) για κάποιο σύνθημα που αναφώνησαν οι λοκατζίδες στη διάρκεια της, για την ανωτερότητα του ελληνικού DNA, για το ότι εμείς μάθαμε στους ξυπόλητους να τρώνε με κουτάλια και επίσης ότι αυτός και οι υποστηρικτές του ζητούν επί πινάκι το κεφάλι του βουλευτή Γεωργιάδη από την Κέρκυρα που είπε κάτι μπούρδες για το τι αποτελεί το όνομα Μακεδονία. Την επόμενη μέρα πέσαμε σε εκπομπή ανάλογου περιεχομένου στο μεγαλύτερο αθλητικό ραδιόφωνο της πόλης. Αν και οι πολύκροτες εκπομπές του βρες τη διαφορά σε 2 διαφορετικές εικόνες και κέρδισε 10 χιλιάρικα ευρώ αποτελούν παρελθόν, φαίνεται πως οι δημαγωγοί που καλλιεργούν το εθνικιστικό φρόνημα στη Βόρεια Ελλάδα δηλώνουν βροντερό παρόν.
Στα θετικά που έπεσαν στην αντίληψη μας ήταν και το εφημεριδάκι «Εξώστης», το πρωτότυπο freezine “Biscoto” και η πολύ ενδιαφέρουσα εφημερίδα οικολογικού χαρακτήρα και εναλλακτικών λύσεων «Τα εν Οίκω εν δήμω». Αν προσθέσουμε τα «Δικάβαλα» του Εικοσιδιού, τις κρέπες μεγέθους παλάμης του Βαλεντίνο, τα ταβερνάκια και τα φοιτητικά καφέ με όλα τα επιτραπέζια παιχνίδια, τότε μπορούμε να πούμε πως ήδη κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού μας σκεφτόμαστε την επόμενη επίσκεψη στην πόλη. Στα αρνητικά συγκαταλέγονται η απαράδεκτη «αρπακολλατζίκη» κατασκευή του Cosmos, του νέου τεράστιου εμπορικού κέντρου της περιοχής, όπου έμπαζε από παντού νερά, και η ιδιαίτερα στιλιζαρισμένη αύρα που κυριαρχεί στην πόλη και στους περισσότερους ανθρώπους της, ειδικά το βράδυ. Αν και δεν καταφέραμε να πάμε να δούμε τον μοναδικό τραγουδοποιό, φιναλίστ των παγκοσμίους φήμης βραβείων Crummy, Φάνη Ιωάννου, υποσχόμαστε ότι θα το κάνουμε στην επόμενη επάνοδο μας. Εξάλλου μια φορά μόνο ποτέ δεν είναι αρκετή...
Δευτέρα, Νοεμβρίου 07, 2005,9:52 π.μ.
Η.Π.Α: η χώρα της ανεξιθρησκίας...
Η χώρα του παραλογισμού και των ψευτο-ελευθεριών (αλλά και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων), αποτελεί και τον ορισμό της ανεξιθρησκίας. Πάνω από 20.000! επίσημες και αναγνωρισμένες θρησκείες υπάρχουν σε όλη τη χώρα. Από παραφυάδες του Χριστιανισμού μέχρι κάτι παράλογες λατρείες όπως των Τζεντάι. Και δεν πρόκειται απλά για αιρέσεις, αλλά για επίσημες θρησκείες. Βάσει κάποιου νόμου των αρχών του προηγούμενου αιώνα στις ΗΠΑ μπορούσε μια ομάδα τουλάχιστον 5 ατόμων να συστήσει την δική της «θρησκεία». Φανταστείτε να επιτρεπόταν κάτι τέτοιο στην Ελλάδα θα λατρεύαμε επίσημα σε ναούς τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, το Δικέφαλο Αετό, ή ακόμη….και τον Sakis (φτου φτου μακριά από μας…).
Παρασκευή, Νοεμβρίου 04, 2005,10:22 π.μ.
Ανατροπή ρόλων: Διάλογος ταρίφα – πελάτη.
(αποβιβάζει πελάτη στη Σόλωνος και μένει ελεύθερος…)
Πελάτης: Που πάτε?
Ταρίφας: …(δεν άκουσα που είπε).
Πελάτης: Ααα, όχι…
Ταρίφας: Εσείς που πάτε?
Πελάτης: Πατησίων.
Ταρίφας: Όχι, όχι, με εξυπηρετεί, ελάτε….
,10:04 π.μ.
Εξάντας: συνεχίζει ακάθεκτος να δημοσιογραφεί.....
Όσοι παρακολουθήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα στη ΝΕΤ το θέμα Πόλεμος Α.Ε. του Εξάντα διαπιστώσαμε ακόμη μια φορά πως υπάρχει σοβαρός λόγος να ανοίξει κάποιος την τηλεόραση του έστω και για μία ώρα (αξίζει και για παραπάνω, όπως και για την όμορη εκπομπή Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα). Σε πείσμα της τηλεοπτικής σκουπιδολογίας, τα παιδιά της εκπομπής Εξάντας έκαναν πάλι αξιοθαύμαστη δουλειά, παραδίνοντας μας ένα ντοκιμαντέρ διαμάντι. Αναμένουμε το δεύτερο μέρος για το Πόλεμος Α.Ε, την Τρίτη 8 Νοέμβρη.
Όσοι χάσατε το πρώτο μέρος, ή θέλετε να μάθετε παραπάνω πράγματα για τον Γ. Αυγερόπουλο και την εκπομπή του, ανατρέξτε στον ιστότοπο Εξάντας και αναζητήστε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Υποβρύχιο» (#25, Σεπτ – Οκτ 2005).
,10:02 π.μ.
Schooligans: Οι μαθητές του τελευταίου θρανίου....
Την Κυριακή κυκλοφόρησε το πέμπτο τεύχος της περιοδικής έκδοσης “Schooligans” μαζί με την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Σ’ αυτή τη μοναδική και εκπληκτική εκδοτική προσπάθεια μαθητών ξεχωρίζει το άρθρο για το Μάνο Χατζιδάκι, η συνέντευξη του Ψαραντώνη και το cd με κομμάτια από το πρώτο Schoolwave festival. Μακάρι όλοι οι μαθητές του τελευταίου θρανίου (και όχι μόνο...) να είχαν τέτοιες ανησυχίες σαν αυτούς εδώ.
Τρίτη, Νοεμβρίου 01, 2005,12:52 π.μ.
The soundtrack of the week...is Icelandic
Monday: Amina - Fjarskanistan
Tuesday: Mum - Weeping Rock
Wednesday: Sigur Ros + Steindor Andersen - Hugann Seida Svalli Fra
Thursday: Slowblow - Dinner
Friday: Bang Gang - Find What You Get
Saturday: Sigur Ros - Svefn-g-Englar
Sunday: Bjork - All in Full of Love photo from www.sigur-ros.co.ukΕτικέτες Μουσική - Music
,12:24 π.μ.
Για «τηλεδημοκρατία» φωνάζει ο Ψαριανός, για «medioκρατία» γράφει ο Γεωργελές...
Δηλαδή, με άλλα λόγια η δημοκρατία και η λειτουργία του κράτους ασκούνται διαμέσου των ΜΜΕ. Τα τηλεπαράθυρα ή οι τηλεδίκες, αλλά και διάφορες φυλλάδες, στην Ελλάδα φαίνεται να υποκαθιστούν βασικούς θεσμούς του κράτους. Οι ευυπόληπτοι πολιτικοί στην καθημερινή τους ατζέντα έχουν εντάξει τη συμμετοχή και την παρακολούθηση εκπομπών και δελτίων ειδήσεων καθώς και την προσεκτική τους προετοιμασία για τον τρόπο αντιμετώπισης των αναδυόμενων κρίσεων και της πιθανότητας να βρεθούν οι ίδιοι στη θέση του τηλεκατηγορούμενου. Στη λίστα του κινητού τους περίοπτη θέση έχουν πια τα τηλέφωνα των δημοσιογράφων - δικαστών και των τηλεοπτικών καναλιών, έτοιμα προς γρήγορη κλήση. Εμείς δε ως τηλεμάρτυρες καρφωμένοι στους δέκτες μας περιμένουμε τις επόμενες «βόμβες» της «ζούγκλας» και του «εισαγγελάτου». Η ηθικολογία και η μηδενική ανοχή έχει γίνει μόνιμος πολιτικός λόγος.
Όμως, οι πολιτικές λύσεις στα πραγματικά προβλήματα του τόπου παραμένουν ανύπαρκτες (όπως και στο παρελθόν) μπροστά στους τόνους λάσπης της σκανδαλολογίας. Η αγκύλωση του ευρύτερου κοινωνικού ιστού παραμένει η ίδια, με την εκάστοτε κυβέρνηση να έχει και το μαχαίρι και το καρπούζι. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μέσα σε αυτή την απόλυτη πολιτειακή σήψη συνυπεύθυνοι είμαστε όλοι μας. Άρθρα που χρειάζονται την προσοχή σας:
http://www.athensvoice.gr/stiles/st_edito.htm
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text?dt=30/10/2005&id=26406560