Κυριακή μεσημέρι πλατεία Αβησσυνίας, Μοναστηράκι. Οι πρώτες ψιχάλες έχουν κάνει πάλι την εμφάνισή τους μετά από ένα χαρούμενο διάστημα με ήλιο. Ο κόσμος, αρκετός (ειδικά τουρίστες), μπερδεύεται αρμονικά με τους δεκάδες μικροπωλητές. Εκεί ανάμεσα και οι πρώτοι Αγγλάρες της Λίβερπουλ. Άφθονη μπίρα και κρύα αστεία μεταξύ τους. Κάποιοι απ’ αυτούς πίνουν Μύθο σε ένα από τα καφέ της πλατείας φορώντας χαρακτηριστικά καρό καπελάκια τύπου burberry, ενώ κάποιοι άλλοι έξω από το εκκλησάκι έχουν αναρτήσει πανό γι αυτούς που τους αμφισβητούσαν ότι μπορεί να είναι νικητές, και φυσικά πίνουν ασταμάτητα.
Ξαφνικά ένας βγάζει μια μπάλα με το σήμα της ΑΕΚ και αρχίζουν να ανταλλάσσουν πάσες και κεφαλιές μεταξύ τους, κραδαίνοντας πάντα ένα κουτάκι μπίρα. Δεν αργούν να μπουν και κάνα δύο πιτσιρικάδες. Η μπάλα υψώνεται, ξεφεύγει. Περαστικός πασάρει. Επιστρέφει. Υψώνεται ξανά ψιλά στον ουρανό. Η ομάδα μεγαλώνει. Έρχονται και οι υπόλοιποι Άγγλοι από τη διπλανή καφετέρια. Εκεί που είχαν περιοριστεί σε μια άκρη της πλατείας, αρχίζουν να έρχονται στο κέντρο. Κλοτσάνε τη μπάλα κι όπου πάει. Στα περίπτερα, στις τζαμαρίες, σε κάνα κεφάλι αφηρημένου περαστικού. Πέφτει γέλιο. Ένας τύπος τσατίζεται. Μου μυρίζει σύρραξη. Μια κυρία απειλεί ότι θα καλέσει την αστυνομία. Οι περισσότεροι όμως διασκεδάζουν με το θέαμα και δεν διαμαρτύρονται. Ακόμη και όσοι κάθονται στις καφετέριες και προσγειώνεται η μπάλα απρόσμενα στις ομπρέλες από πάνω τους. Ξεθαρρεύουν και άλλοι παρευρισκόμενοι. Πρώτοι απ όλους γλυκαίνονται οι αφρικανοί μικροπωλητές. Εκεί που περιμένουν να πουλήσουν καμιά τσάντα ρίχνουν και καμιά κεφαλιά. Η ατμόσφαιρα ζεσταίνεται. Οι άγγλοι, μεθυσμένοι, επιφημούν όσους χτυπούν τη μπάλα. Το θέαμα έχει πια μεταφερθεί εκεί. Ακόμη και οι Περουβιανοί μουσικοί τα μαζεύουν, μήπως και φάνε και καμιά μπάλα στο κεφάλι. Άσε που πια κανείς δεν ενδιαφέρεται. Όλο και περισσότεροι περαστικοί σταματούν να θαυμάσουν το παράξενο θέαμα. Να σου και κάποιοι της δημοτικής αστυνομίας. Οι αφρικανοί μαζεύουν τους μπόγους κι απομακρύνονται. Κάποιοι από αυτούς έχουν απορροφηθεί τόσο στο παιχνίδι που δεν τους παίρνουν χαμπάρι. Δεν πειράζουν τελικά κανένα. Το πανηγύρι συνεχίζεται. Η πλατεία έχει μετατραπεί σε αλάνα και όλοι σε παιδιά. Οι αφρικανοί μετά από λίγο επιστρέφουν. Δεν απλώνουν την πραμάτεια τους, αλλά προτιμούν τα βολέ. Η ατμόσφαιρα γίνεται ακόμη πιο πανηγυρική όταν ξεκινούν να παίζουν μουσική κάτι Βούλγαροι τσιγγάνοι. Το σκηνικό μοιάζει σαν ταινία του Κουστουρίτσα. Μακάρι η ατμόσφαιρα να παραμείνει έτσι μέχρι την Τετάρτη; τη μέρα του μεγάλου τελικού.
Ετικέτες Αθήνα, Αθλητισμός
