Για ακόμη μία χρονιά οι αστυνομικές σχολές βρέθηκαν στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων των υποψηφίων. Όπως αναφέρει η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, «...από το σύνολο των 85.653 υποψηφίων που κατέθεσαν το 2007 μηχανογραφικό δελτίο οι 10.828 (ποσοστό 13%) «ψήφισαν» ως πρώτη προτίμηση τα Παιδαγωγικά και τις Αστυνομικές Σχολές». Πράγματι, στη 4η θέση των τμημάτων με τις περισσότερες πρώτες προτιμήσεις είναι η σχολή αστυφυλάκων πίσω από τη Νομική Αθήνας και τις 2 παιδαγωγικές σχολές σε Αθήνα και Θεσ/νίκη, ενώ στην 6η θέση η σχολή αξιωματικών ΕΛΛ.ΑΣ.
Πραγματικά μου φαίνεται τραγικό πως ένας σύγχρονος νέος επιθυμεί στη ζωή του να γίνει αστυνομικός. Τόσο πολύ δηλαδή έχει διαστρεβλώσει τα όνειρα του ο εφιάλτης της επαγγελματικής αποκατάστασης που προτιμά το συμβιβασμό αυτό, αντί να επιλέξει να επιδιώξει κάτι που τον εκφράζει; Νομίζω πως είναι εφιαλτική αυτή η διαπίστωση για το μέλλον. Νέοι που φοβούνται πια να ονειρευτούν και που χάριν της σιγουριάς, είναι διατεθειμένοι να κάνουν οτιδήποτε. Ακόμη και να γίνουν μπάτσοι. Πως θα αντιδράσουν αλήθεια οι νέοι αυτοί μεθαύριο σε μια δύσκολη στιγμή;
Η παραπάνω επιλογή δείχνει περίτρανα το ρόλο των γονέων, των ΜΜΕ και γενικότερα της κοινωνίας. Το κράτος βοηθά εξάλλου προς την κατεύθυνση της αστυνομοκρατίας. Ο νεαρός αστυνομικός θα πάρει καλό πρώτο μισθό, διάφορα επιδόματα, μέχρι και προικοδότηση για τα παιδιά του. Γιατί να το ρισκάρει λοιπόν; και τι έγινε που θα πρέπει να επιβάλει την τάξη στους συμπολίτες του; Εξάλλου, τα όνειρα είναι για τα παραμύθια.
Πραγματικά μου φαίνεται τραγικό πως ένας σύγχρονος νέος επιθυμεί στη ζωή του να γίνει αστυνομικός. Τόσο πολύ δηλαδή έχει διαστρεβλώσει τα όνειρα του ο εφιάλτης της επαγγελματικής αποκατάστασης που προτιμά το συμβιβασμό αυτό, αντί να επιλέξει να επιδιώξει κάτι που τον εκφράζει; Νομίζω πως είναι εφιαλτική αυτή η διαπίστωση για το μέλλον. Νέοι που φοβούνται πια να ονειρευτούν και που χάριν της σιγουριάς, είναι διατεθειμένοι να κάνουν οτιδήποτε. Ακόμη και να γίνουν μπάτσοι. Πως θα αντιδράσουν αλήθεια οι νέοι αυτοί μεθαύριο σε μια δύσκολη στιγμή;
Η παραπάνω επιλογή δείχνει περίτρανα το ρόλο των γονέων, των ΜΜΕ και γενικότερα της κοινωνίας. Το κράτος βοηθά εξάλλου προς την κατεύθυνση της αστυνομοκρατίας. Ο νεαρός αστυνομικός θα πάρει καλό πρώτο μισθό, διάφορα επιδόματα, μέχρι και προικοδότηση για τα παιδιά του. Γιατί να το ρισκάρει λοιπόν; και τι έγινε που θα πρέπει να επιβάλει την τάξη στους συμπολίτες του; Εξάλλου, τα όνειρα είναι για τα παραμύθια.
Ετικέτες Τα καθ' ημάς
"Εξάλλου, τα όνειρα είναι για τα παραμύθια." Άρα;