Σάββατο, Ιουνίου 21, 2008,2:59 μ.μ.
Τέλος εποχής...
Τέλος εποχής για το μπλογκ αυτό. Είπαμε να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό πάνω στη πλατφόρμα wordpress. Έτσι λοιπόν, από δω και πέρα συνεχίζουμε εδώ.
 
posted by Iridium
Permalink ¤ 0 comments
Πέμπτη, Μαΐου 22, 2008,10:58 μ.μ.
Ετοιμάσου για Βαρκελώνη και Primavera!
Τι, ακόμα το σκέφτεσαι; Δεν είσαι έτοιμος; Και όμως ο χρόνος έφτασε. Το Σάββατο φεύγουμε για Μπάρτσα! Οι λόγοι πολλοί. Δηλαδή, ο εξής ένας. Γιατί έτσι μας αρέσει (όπως έλεγε και η διαφήμιση)! Μας αρέσει που επιστρέφουμε στη πόλη. Μας αρέσει η πόλη απ’ άκρη σ’ άκρη. Μας αρέσει που θα βολτάρουμε και θα μείνουμε στη Μπαρσελονέτα. Μας αρέσει το τέλος της άνοιξης και η αρχή του καλοκαιριού (αν και ο Murphy μας καταδιώκει. Προβλέπονται βροχές τις επόμενες μέρες...). Μας αρέσει που θα φωτογραφίσουμε πάλι τη ζωή στη πόλη. Μας αρέσει που θα ζήσουμε επιτέλους από κοντά το φεστιβάλ της άνοιξης, το Primavera Sound Festival. Ένα 3μερο μουσικό φεστιβάλ γεμάτο φρέσκα ονόματα. Άντε να δούμε τι θα πρωτοακούσουμε από τα 100 και πλέον ονόματα.
Εν τω μεταξύ, γεμίζω το mp3 player με τραγούδια και τη φωτογραφική με φιλμ (ναι ακόμα με αυτό το αρχαίο μέσο ασχολούμαι...:)).

Album Picks

Abbie Gale – 2
Amy Whinehouse – Back To Black
Arcade Fire – Funeral
Autolux – Future Perfect
Burial – Untrue
Caspian – The 4 trees
Dragons – Here Are The Roses
Editors – An End Has A Start
Holy Fuck – Holy Fuck
Hot Chip – The Warning
Into The Wild OST
Junior Boys – So This Is Goodbye
LCD Soundsystem – Sound Of Silver
Little Miss Sunshine OST
Low Frequency In Stereo – LFIS
MGMT – Oracular Spectacular
Okkervil River – The Stage Names
Portishead – Third
Radiohead – In Rainbows
Rene Aubry - Apres La Pluie
The National – Boxer
The National - Sad Songs for Dirty Lovers
 
posted by Iridium
Permalink ¤ 0 comments
,10:39 μ.μ.
Τι θα κάψομεν εφέτος;
Έχει ήδη αρχίσει να μυρίζει καλοκαίρι. Για ακόμα ένα βράδυ κάνω τη διαδρομή Αγ. Σίλας – Πολιτεία, στο βουνό της Πεντέλης. Από τη μία, η Αθήνα λαμπερή να ξεπροβάλει μέσα στη νύχτα. Από την άλλη, μια τρομακτική, βουβή μαυρίλα. Το σκοτάδι κάνει το καμένο τοπίο ακόμη πιο κενό. Πιο κενό από ποτέ. Σεληνιακό. Παρατηρώ. Στο τέλος της ανηφόρας του Αγ. Σίλα, πια φαίνονται στο αριστερό λοφάκι τα τελευταία σπίτια μέσα από τους καμένους κορμούς. Μου έρχονται εικόνες από τότε που ανεβαίναμε μικρότεροι το βουνό με τα ποδήλατα για να πάμε στη σπηλιά του Νταβέλη. Αρχίζω να κατηφορίζω τον φιδίσιο δρόμο προς την Κηφισιά. Σε λίγο μπαίνει δυναμικά το καλοκαίρι. Αλήθεια, τι θα ζήσουμε τη φετινή περίοδο; Θα είναι σαν πέρυσι; Τι θα κάψομεν εφέτος;
 
posted by Iridium
Permalink ¤ 0 comments