Ε λοιπόν θα τολμήσω να κάνω κριτική σε αυτούς που κριτικάρουν επίσημα τις ταινίες που βγαίνουν κάθε εβδομάδα στους κινηματογράφους. Ποια είναι αλήθεια η δουλειά των ανθρώπων αυτών? Δηλαδή, για τι ακριβώς πληρώνονται?
Ιδανικά, πάντως, έχω την εντύπωση πως αυτοί οι άνθρωποι εκτός από το να βλέπουν δωρεάν ταινίες, να ταξιδεύουν επίσης τσάμπα στα κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο και να έχουν διάφορες άλλες παροχές, πρέπει να ενημερώνουν το κινηματογραφικό κοινό για το περιεχόμενο μιας ταινίας όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Δηλαδή, πρέπει νομίζω να αξιολογούν μια ταινία πιο αποστασιοποιημένα, σε βάθος, με λιγότερο συναισθηματισμό και με βάση καθαρά κινηματογραφικά κριτήρια. Σαφώς βέβαια να εκφράζεται και η υποκειμενική άποψη, χωρίς όμως αυτή να επισκιάζει τη συνολική κριτική. Τώρα από την άλλη θα μου πείτε τι είναι αυτά που κάθομαι και γράφω, αφού η ισοπεδωτική λογική υποδεικνύει πως οι κριτικοί (όπως και οι λοιποί δημοσιογράφοι) βάζουν αστεράκια και γράφουν με βάση την «υποστήριξη» που έχουν από τις εταιρίες διανομείς και τα έντυπα.
Αν και δεν πιστεύω πως είναι έτσι ακριβώς, εκεί που η επιστήμη σηκώνει τα χέρια είναι στο πως εξηγείτε μια ταινία να θεωρείται από ορισμένους κριτικούς ως αριστούργημα της 7ης τέχνης και από κάποιους άλλους χειρότερη από ταινίες του Τσάκωνα? Δεν μπορεί δηλαδή στις ταινίες «Τελευταίες Μέρες» (Γκας Βαν Σαντ) και «Ολομόναχοι μαζί» (Κιμ Κι Ντουκ) για παράδειγμα, ο Ανδρεαδάκης και ο Μικελίδης να δίνουν 4 αστέρια (Πολύ Καλή) και ο Τιμογιαννάκης και ο Τριανταφυλλίδης (ο κύριος 3) να τους βάζουν τετράγωνο, που σημαίνει ότι χειρότερο υπάρχει. Εγώ το μόνο που συμπεραίνω με τέτοιες αντικρουόμενες απόψεις είναι πως κάποιοι από τους κριτικούς είναι εμφανώς ασόβαροι, για γέλια και εμπαθείς και η κρίση τους φτάνει μέχρι τον Τιτανικό. Από κει και πέρα καλό είναι να αφήσουν τον έρμο κινηματογράφο στην ησυχία του και να το ρίξουν σε τίποτα τηλεπαράθυρα, για να λένε τη γνώμη τους για την Παπαρίζου και τις γαλοπούλες. Εμείς δε να εμπιστευόμαστε αρχικά την κρίση μας και μετά ανθρώπους που δείχνουν σοβαρότητα στη δουλειά τους.
