Τετάρτη, Αυγούστου 23, 2006,4:04 μ.μ.
Οι 50 καλύτερες instrumental, post rock κυκλοφορίες του 2005
Yndi Halda: Μουσική από άλλο γαλαξία...

Τελικά αν ψάξεις καλά ανακαλύπτεις διαμάντια. Και το διαδίκτυο προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Αξιόλογες μουσικές που πολύ δύσκολα θα φτάσουν στα αφτιά μας με διαφορετικό τρόπο. Εδώ μια λίστα με τις 50 καλύτερες instrumental, post rock κυκλοφορίες για το 2005, όπως έχουν επιλεγεί σε ένα κορυφαίο αμερικάνικο site μουσικής ενημέρωσης, το DECOY (ευτυχώς που υπάρχουν και κάτι τέτοιοι τύποι). Απίστευτα κομμάτια! Ψάξτε, κατεβάστε και απολαύστε.

Ετικέτες

 
posted by Iridium
Permalink ¤ 0 comments
,1:49 π.μ.
Direct Marketing και CRM. Όχι άλλο κάρβουνο!
Αυτή τη φορά η τράπεζα δεν αρκέστηκε στο να μου στείλε μονάχα το έντυπο για προεγκεκριμένο δάνειο 1500 ευρώ, όπως έκανε τις προηγούμενες 3 φορές (και το οποίο είχε πάει απευθείας στο κάδο για ανακύκλωση), αλλά αποφάσισαν να επιβεβαιώσουν και τηλεφωνικώς ότι το έλαβα. Θέλουν να μου δανείσουν 1500 ευρώ, με περίοδο αποπληρωμής 18 μηνών, για να καλύψω, λέει, υπόλοιπα πιστωτικών καρτών, που τυχών έχω (...ενώ γνωρίζουν ότι δεν έχω). Αυτό λέγεται customer care. Από την άλλη πάλι, η τράπεζα ανεβάζει αυτόματα το πιστωτικό όριο της κάρτας, ενώ εγώ έχω ζητήσει επανειλημμένα να παραμείνει το ίδιο για λόγους ασφαλείας. Κι επειδή το κάνει αυτόματα το σύστημα, θα πρέπει κάθε φορά εγώ να τους τηλεφωνώ και να ζητώ να μην αλλάξει. Η τράπεζα προενεργεί, δηλαδή, για τη δική μου εξυπηρέτηση.

Από τη Lufthansa, για το πρόγραμμα Miles & More, λαμβάνω σε σταθερή βάση εδώ και μερικά χρόνια φάκελο με ενημέρωση, προσφορές, αλλά και statement με τα μίλια που έχω μαζέψει από τα ταξίδια που έχω κάνει. Στη δική μου περίπτωση όμως είναι το σύνολο αυτό μηδενικό και όπως έρχεται ο φάκελος πάει απευθείας για ανακύκλωση. Και στέλνεται κι από Γερμανία. Αυτό το αποκαλούν πρόγραμμα Customer Relationship Marketing επί το γενικότερων.

Χτυπά το τηλέφωνο στις 4 το μεσημέρι και σε ρωτούν αν θες πιστωτική κάρτα, ή σου ζητούν συγνώμη για το ακατάλληλο της ώρας, αλλά η τάδε εταιρία σταθερής τηλεφωνίας θέλει να σε ενημερώσει για την μοναδική της προσφορά για πιο οικονομικές κλήσεις, που σίγουρα σε συμφέρει. Χτυπά πάλι το τηλέφωνο σου και ακούς ένα μπιπ, ενώ ακολουθεί προηχογραφημένο μήνυμα για το λανσάρισμα κάποιας εγκυκλοπαίδειας.

Μένεις σε πολυκατοικία στα Κάτω Πατήσια και καθημερινά από τις 8 το πρωί σου χτυπούν το κουδούνι διάφοροι άγνωστοι, για να αφήσουν ένα φυλλάδιο. Βρίσκεις, σταθερά, φυλλάδια πίσω από την πόρτα, έξω από την πόρτα, κάτω από το χαλί ή το ερμάριο στο χολ, στα σκαλοπάτια, στο ασανσέρ, πεταμένα στην κεντρική είσοδο και παραλίγο να τα πατήσεις και να γκρεμοτσακιστείς. Αυτό είναι στα πλαίσια της άμεσης επικοινωνίας που θέλει να έχει η κάθε εταιρία μαζί σου και το κάνει για τη δική σου ενημέρωση.

Το κινητό σου συχνά πυκνά λαμβάνει ενημερωτικά μηνύματα από την εταιρία κινητής τηλεφωνίας ή από μερικές άλλες συνεργαζόμενες εταιρίες, τα οποία μετά από κάποιο σημείο τα διαγράφεις χωρίς να μπεις στον κόπο να τα διαβάσεις. Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας, δηλαδή το SMS Marketing, πιστεύετε μάλιστα πως είναι αποτελεσματικός διότι είναι ιδιαίτερα στοχευμένος.

Όλα αυτά και πολλά άλλα εφαρμόζουν οι εταιρίες στα πλαίσια της πελατοκεντρικής τους στρατηγικής. Διότι βέβαια, για τους μάνατζερ και ειδικά για τους ανθρώπους του marketing, στο ιδιαίτερα σκληρό ανταγωνιστικό περιβάλλον που δρουν, η μόνη λύση (που βλέπουν) για να διεισδύσουν στο μυαλό του καταναλωτή είναι η εταιρία τους να γίνει ακόμη πιο πελατοκεντρική. Να έρθουν όσο γίνεται πιο κοντά του, να του υποδείξουν και να του υπενθυμίσουν πως το δικό τους προϊόν θα τους ικανοποιήσει καλύτερα, πως είναι στη διάθεση τους και γίνονται μέχρι και χαλί να τους πατήσει. Δηλαδή, το σύνθημα είναι πιο πολύ και πιο κοντά. Το θέμα όμως είναι πως με αυτό τον τρόπο το μόνο που πετυχαίνουν είναι να έρθουν τόσο κοντά στον καταναλωτή, σε σημείο που να μην μπορεί να πάρει ανάσα. Ο μέσος άνθρωπος βομβαρδίζεται με 557 διαφημιστικά μηνύματα περίπου κάθε εβδομάδα, από τα οποία συγκρατεί λιγότερο από το 1%.

Οι εταιρίες όλο και περισσότερο πια παραβιάζουν ασυστόλως και χωρίς κανένα δισταγμό την ιδιωτικότητά μας εις το όνομα της καλύτερης εξυπηρέτησης μας, δημιουργώντας τελικά, νομίζω, περισσότερο δυσαρέσκεια παρά ικανοποίηση. Ο συγγραφέας του βιβλίου “Market-Led Strategic Change”, Nigel Piercy, λέει χαρακτηριστικά πως τα προγράμματα αφοσίωσης καταναλωτή (customer loyalty programmes) έχουν να κάνουν πολύ λίγο με αυτό που λέμε αφοσίωση του καταναλωτή.

Γιατί όμως οι μάνατζερ προτιμούν αυτή την τακτική; Δεν καταλαβαίνουν πως με την δήθεν και απολύτως επιθετική πελατοκεντρική τους στρατηγική γίνονται τελικά ενοχλητικοί, ότι μπορεί να χάνουν πελάτες, ή ότι μπορεί να πετυχαίνουν ελάχιστα συγκριτικά με αυτό που τους κοστίζει; Μήπως θεωρούν τους καταναλωτές και λίγο χαζούς ή ότι δεν μπορούν να τους εμπιστευθούν; Καλά, όπως λέει και ο Stephen Brown, δεν έχουν διαβάσει ποτέ αυτοί οι άνθρωποι Theodore Levitt;

Είναι δεδομένο ότι οι μάνατζερ σαφέστατα αντιλαμβάνονται το πόσο ενοχλητικό είναι να γίνεσαι αδιάκριτος και αυτό που λέμε κολαούζο, αφού κι αυτοί ως καταναλωτές γίνονται αποδέκτες τέτοιων ενεργειών και βλέπουν το αποτέλεσμα μιας τέτοιας πελατοκεντρικής φιλοσοφίας. Γνωρίζουν ότι οι καταναλωτές έχουν γίνει πιο ώριμοι, πιο έξυπνοι και πιο απαιτητικοί. Γνωρίζουν πως οι καταναλωτές πια δεν αρέσκονται μόνο στο κυρίως μήνυμα, αλλά θα ψάξουν και παραπέρα τι σκαρώνουν και που αποσκοπούν οι διαφημιστές. Όμως, υπό την πίεση της διοίκησης και των μετόχων για συνεχώς μεγαλύτερα κέρδη, περισσότερες πωλήσεις και συμπίεση κόστους, καθώς κι ότι ο χρόνος είναι χρήμα, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να δικαιολογήσουν τα budget και να πιάνουν τα νούμερα. Την ψευδαίσθηση που θέλουν να τρέφουν ότι επιλέγουν τη σωστή στρατηγική και τα σωστά εργαλεία για να εξυπηρετήσουν και καλά τον πελάτη-καταναλωτή με τον καλύτερο τρόπο, την μεταφέρουν και στα ανώτερα κλιμάκια. Εξάλλου, το λένε και τα νούμερα, οι διαφημιστικές, η AGB, οι μετρήσεις, οι έρευνες, τα media shop. Και όλα μια χαρά αρκεί να υπάρχει πάντα κάποιος που να μας δείχνει νούμερα και να μας καθησυχάζει. Επίσης, σε μια εχθρική αγορά όπου όλοι κάνουν το οτιδήποτε για να πουλήσουν, ο μιμητισμός είναι το Α και το Ω (δεν μπορεί να το κάνει ο ανταγωνιστής και να μην το κάνουμε εμείς. Απαράδεκτο!!) και όπου όλοι πρέπει να καλλιεργούν την εικόνα του νοιαζόμαστε εμείς ποιο πολύ από εσάς για τον καταναλωτή, ε δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά. Η επιλογή είναι η εύκολη λύση; η πεπατημένη.

Συνεπώς, βλέπουμε μια κατάσταση που η επιχειρηματικότητα έχει εγκλωβιστεί στην πελατοκεντρική φιλοσοφία. Όλοι προσφέρουν πακτωλό εναλλακτικών λύσεων και προϊόντων, που όμως και οι ίδιοι αδυνατούν να κατανοήσουν. Όλοι θα επιλέξουν μια από τα ίδια κλισέ. Στάνταρ above the line ενέργειες, ίδια προγράμματα Direct Marketing, ίδιες CRM ενέργειες. Στις περισσότερες περιπτώσεις μαζί με έντονη πιεστική πώληση μέσω καναλιών διανομής. Στα σίγουρα. Χωρίς ιδιαίτερο ρίσκο, πάντα για την καλύτερη εξυπηρέτηση του πελάτη. Μιλάμε δηλαδή ξεκάθαρα για μυωπία του marketing. Το marketing υπό αυτές τις συνθήκες μετατρέπεται σε τυποποιημένη διαδικασία και οποιαδήποτε δημιουργικότητα εξαντλείται σε νεωτερισμούς, happening και έξυπνα διαφημιστικά μηνύματα.

Απέναντι στην πελατοκεντρική φιλοσοφία, η οποία σκοπό έχει να κάνει τη ζωή του καταναλωτή απλούστερη, διαθέτοντας στην αγορά προϊόντα σύμφωνα με τις ανάγκες του και τις απαιτήσεις του κατά τρόπο αποτελεσματικό, αντιτείνεται μια άλλη προσέγγιση. Αυτή η προσέγγιση ελάχιστα έχει να κάνει με τον πελάτη και τις ανάγκες του. Ουσιαστικά αφορά τον προσανατολισμό σε μια ανορθόδοξη στρατηγική που, όπως λέει κι ο αιρετικός Stephen Brown, συγγραφέας του βιβλίου “Free Gift Inside!! Forget the Customer. Develop Marketease”, σκοπό έχει να δελεάσει, να κεντρίσει το ενδιαφέρον, να προκαλέσει, να τσιγκλήσει, να στερήσει, να παίξει εν τέλει με τον πελάτη-καταναλωτή. Να του δήξει ότι εδώ είναι το προϊόν, έλα πάρ’ το, υπάρχει για όλους, σε περιορισμένη ποσότητα όμως, ανεβάζοντας τις προσδοκίες. Δεν χρειάζεται πάντα να ακούς τον καταναλωτή. Εξάλλου, αρκετές τεχνολογικές καινοτομίες δεν θα είχαν προκύψει αν οι δημιουργοί τους ακολουθούσαν τις προτιμήσεις των καταναλωτών. Η φιλοσοφία αυτή προσδίδει στο marketing μια νέα δημιουργική διάσταση, βασίζεται σε έξυπνες και πρωτότυπες ιδέες και τελικά ελκύει και κρατά τους καταναλωτές με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Τα παραδείγματα στην παγκόσμια αγορά πολλά. Harry Potter, Easyjet, Virgin, Nike, Sony Playstation, Goody’s, Madonna, Coca-Cola, The Blair Witch Project κ.α. Γι αυτό Trickery.Exclusivity.Amplification.Secrecy.Entertainment your customers!, που λέει και ο Brown.

Ετικέτες

 
posted by Iridium
Permalink ¤ 0 comments